φιλελευθερισμός / γάμος / οικογένεια / σοσιαλισμός

Τον Οκτώβριο του 2017 με τον νόμο για την αναγνώριση της ταυτότητας φύλου, το ελληνικό κράτος μάς είπε να ξεχάσουμε τι λέει η βιολογία και μας επέβαλε τον δικό του ορισμό για το τι είναι φύλο, τι είναι άνδρας, τι είναι γυναίκα. Στις αρχές του 2024 πάλι με ένα νέο νόμο, το ελληνικό κράτος πετάει στα σκουπίδια κοινωνικούς θεσμούς χιλιετιών και αλλάζει το νόημα λέξεων όπως "οικογένεια", "πατέρας", "μητέρα".

Όχι, αυτό το πράγμα δεν είναι φιλελευθερισμός. Πούρος σοσιαλισμός είναι και οργουελική κοινωνική μηχανική.

[ Τα γράφει ωραία φίλος σε ανάρτησή στο fb του πριν λίγες μέρες :

«...μια από τις συντάκτριες του επίμαχου νομοσχεδίου για τον γάμο ομοφυλοφίλων με άρθρο της το 2015 σαφώς και ορθώς επισημαίνει την φιλοσοφική διάσταση αυτών που προωθούν τον εν λόγω γάμο και αυτών που τον αρνούνται. Λέει λοιπόν: "Είναι τελικά η διαφορά ανάμεσα, αφενός, στην πρόοδο και τον πολιτικό φιλελευθερισμό, που θέτει την ισότητα στην απόλαυση των δικαιωμάτων και την αναγνώριση της διαφοράς ως αρχές νομοθετικής πολιτικής, και αφετέρου, στη συντήρηση και σ’ έναν στενά νοούμενο κοινοτισμό, που ανθίσταται στην αλλαγή των κατεστημένων κοινωνικών θεσμών σε βάρος της αυτονομίας και της ίσης ελευθερίας των ατόμων. Στην πρώτη περίπτωση και μέσα από μια βουλησιαρχική σύλληψη της πολιτικής που μετατρέπεται σε δίκαιο, το τελευταίο επιφέρει κοινωνικές αλλαγές προς την επιλεγμένη κατεύθυνση και επιβεβαιώνει την κυριαρχία της πολιτικής και της ιδεολογίας. Στη δεύτερη, το δίκαιο παραμένει εγκλωβισμένο στις κοινωνικές δομές και απλώς τις παρακολουθεί και τις επιβεβαιώνει. Η αντίθεση ανάμεσα στις δύο στάσεις είναι βαθιά πολιτική και φιλοσοφική, στηρίζεται όμως στην περίπτωση που μας απασχολεί εδώ σε μια ηθική αντίληψη που αφορά την αποδοχή ή μη του άλλου ως διαφορετικού, αυτόνομου, ίσου και ελεύθερου υποκειμένου."

Πραγματικά δεν θα μπορούσα να περιγράψω καλύτερα την διαφορά των δύο αντιλήψεων. Από την μια η βουλησιαρχική αντίληψη, που δεν έχει φυσικά καμία σχέση με τον κλασικό φιλελευθερισμό, αφού θεωρεί πως ο ρόλος του κράτους είναι να ρυθμίζει την κοινωνική ζωή προς μιαν "επιλεγμένη κατεύθυνση". Κι από την άλλη η κλασική φιλελεύθερη (και γι' αυτό συντηρητική) αντίληψη που θεωρεί πως το κράτος απλώς "παρακολουθεί και επιβεβαιώνει" την κοινωνική πραγματικότητα, όπως μας παραδίδεται αφ' ενός από τα φυσικά δικαιώματα κι αφετέρου από την παραδομένη ιστορική εμπειρία ενός λαού και μιας κοινότητας.

Η πρώτη αντίληψη είναι η σοσιαλιστική και η δεύτερη η φιλελεύθερη. Όλα τ' άλλα περί δικαιωμάτων του διαφορετικού και της ισότητας είναι προκάλυμμα που καλύπτει τον βαθιά επεμβατικό ρόλο του κράτους στην ατομική και κοινωνική ζωή. Όπως σωστά η συγγραφέας αναφέρει στην αρχή του άρθρου η οικογένεια και ο γάμος προϋπάρχουν των Συνταγματικών και νομοθετικών ρυθμίσεων. Εκεί θα έπρεπε να σταματάει. Όλα τ' άλλα είναι βουλησιαρχία και σοσιαλισμός.»]

-Τηλέμαχος Χορμοβίτης